Olimpiada Wiedzy Ekonomicznej została zainicjowana w roku szkolnym 1987/1988. Był to czas bezpośrednio poprzedzający ogromne zmiany społeczno-gospodarcze i ustrojowe jakie dokonały się w Polsce na przełomie lat 80. i 90. Śmiało można powiedzieć, że Olimpiada narodziła się i wzrastała wraz z rozwojem gospodarki kapitalistycznej w naszym kraju, stając się jednocześnie jedną z Olimpiad o najdłuższej tradycji. Obecnie osiągnęła swoją dojrzałość, choć jak pokazuje rzeczywistość, należy domniemywać, że zawsze będzie ona tak samo aktualna, jak procesy zachodzące w gospodarce krajowej i globalnej, które są przedmiotem kolejnych jej edycji.

Głównymi celami Olimpiady są upowszechnianie nowoczesnej wiedzy ekonomicznej wśród młodzieży szkolnej; odkrywanie młodzieży szczególnie uzdolnionej (tzw. talentów); pobudzanie rywalizacji zarówno wśród młodzieży w zakresie posiadanej wiedzy ekonomicznej, jak też nauczycieli oraz szkół w obszarze jakości kształcenia; rywalizacji szlachetnej, bo opartej na wytrwałości w dążeniu do pomnażania wiedzy, jednocześnie korzystnej dla uczniów, a w dalszej perspektywie dla społeczeństwa.

Olimpiada Wiedzy Ekonomicznej pełniła i nadal realizuje kreatywną rolę w procesie edukacji, podnoszenia jej jakości oraz planowaniu rozwoju zawodowego. Do dziś stymuluje ona samodzielne myślenie wśród młodzieży, modeluje ekonomistę przyszłości czy też przyczynia się do planowania karier zawodowych. Nie sposób nie wspomnieć, że spośród grona jej laureatów i finalistów wywodzi się wielu pracowników naukowych różnych uczelni wyższych w kraju oraz osób zajmujących najwyższe stanowiska w firmach.

Grono olimpijczyków liczy już znacznie ponad 300 tys. osób i z każdym rokiem się powiększa. W pierwszych edycjach wśród finalistów i laureatów Olimpiady dominowali uczniowie ze szkół ekonomicznych. Później wraz ze wzrostem zainteresowania Olimpiadą ze strony młodzieży szala przechyliła się w stronę szkół ogólnokształcących.